Trabzon, ulaşımın çilesiyle yoğrulmuş, Karadeniz’in incisi bir şehir. Şehirde hemen herkesin ağzında bir "Demiryolu" türküsü var. Ama bu türkü, bazen kulağa hoş gelen bir ezgi yerine, bir projeler senfonisinde takılmış bir nota gibi geliyor. Çünkü anlaşılan o ki, demiryolu Trabzon’un büyük projelerine engel oluyor. Evet, yanlış duymadınız; demiryolu, gelmeden engel olmaya başlamış!

Ortahisar Belediye Başkanı Ahmet Kaya’nın mecliste yaptığı açıklama, tam da bu noktada düşündürücü. Başkan Kaya, Beşirli’den Çağlayan’a, Maraş Caddesi’ndeki nostaljik tramvaya kadar pek çok projenin, üst ölçekli planlarda demiryoluna ayrılan alanlar nedeniyle hayata geçemediğini söylüyor. Bu durumu şöyle düşünün: Mahallenizde bir park yapılacak, ama “Buradan ileride tren geçebilir” denerek park iptal ediliyor. Tren gelecek mi? Belki! Ama ne zaman geleceği, kimse tarafından bilinmiyor. İşte bu yüzden Trabzon için demiryolu, bir umut kadar da bir belirsizlik.

Şimdi bir hayal kuralım. Trabzon’da demiryolu var. Çağlayan’dan bir tren kalkıyor, Beşirli’de duruyor, Maraş Caddesi’nden nostaljik bir raylı sistemle şehri turluyor. Hayal güzel, değil mi? Ama bu hayali gerçekleştirmek için atılacak somut adımlar yoksa, Trabzon halkı için demiryolu projelere engel olmaktan öteye gidemeyecek.

Burada sorun demiryolu değil aslında. Sorun, gelecekte yapılması planlanan bu projelerin netleşmeden, alternatif güzergâhlar belirlenmeden şehirdeki projelerin ertelenmesi. Oysaki alternatif güzergâhlar oluşturulsa, hem demiryolu hem de şehrin gelişimi aynı anda ilerleyebilir. Demiryolunun geçeceği yer belli değilken, “Buraya proje yapamayız” demek, şehri beklettiği yerde donduruyor.

Şehrin demiryolu hayali çok eskiye dayanıyor. Ulaşımın Trabzon için ne kadar önemli olduğunu biliyoruz. Ama bu hayalin ne zaman gerçekleşeceği, “Üst ölçekli planlarda belki tren geçer” gerekçesiyle ertelenen projelerin şehir için ne anlama geldiği artık bir tartışma konusu olmalı. Şehir, demiryolu gelmeden onun gölgesinde durdurulabilir mi?

Belki de çözüm, hayalden önce pratik olmaktan geçiyor. Trabzon’un gelişimi için alternatifler üretmek, netleşmeyen projeler yüzünden şehri bekletmekten daha sağlıklı bir yöntem olabilir. Çünkü Trabzon halkı, raylı sistemin gelişini beklerken, raylı sistem yüzünden geciken projelerin eksikliğini yaşıyor.

Demiryolu Trabzon için bir hayal olmaktan çıksın. Ama o hayalin gölgesinde Trabzon’un diğer hayalleri de solmasın. Unutmayalım, bir şehrin büyümesi, sadece gelecekteki projelere bağlı değil; bugünkü adımlarla şekillenir. Trabzon için hayallerimiz, engel değil umut olsun!