Namağlup Trabzonspor, Mersin Stadyumu’nda son üç maçtır gol atamayan Atakaş Hatayspor’a konuktu. Şenol Güneş ile ilk galibiyetini alan Bordo Mavililer, milli araya üç puan alarak girmek istiyordu. Atakaş Hatayspor, Rıza Çalımbay ile önce gol atma sonra da çıkış yakalama amacındaydı.
Şenol Güneş maça eldeki sakat ve cezalı olmayan oyuncularla çıktı. On eksik oyuncu Trabzonspor için büyük handikaptı. Nwakaeme, Savic, Ozan Tufan, Denswil gibi isimlerin olmayışı dezavantaj gibi görünsede, forma hasreti çeken oyuncuların kendilerini göstermesi için de bir fırsattı. Maçtaki ilk şutu Görkem Sağlam ile gol olan Hatayspor, ilk yarıyı önde tamamlamayı bildi. İlk yarıda topla daha çok oynamasına rağmen gol atmayı beceremeyen Bordo Mavililer, futbol olarak da iyi görüntü vermedi. İkinci yarıya Okay-Cham değişikliğiyle hızlı başlayan Trabzonspor, Kongolu Simon Banza ile skoru eşitledi. Sonrasında etkili olamayan bir takım seyrettik. Son bölümde Mislav Orsic ve Umut Güneş’i oyuna Şenol Güneş, onlardan da istediği verimi alamayınca maç karşılıklı atılan gollerle tamamlandı. Atakaş Hatayspor, ikinci yarının sonlarında daha iyi olup galibiyeti kaçıran taraftı.
Trabzonspor, yedinci maçında altıncı beraberliği alarak hayal kırıklığı yaratmaya devam ediyor. Kötü değil çok kötü oynayan bir takıma tanıklık ediyoruz. Oyun kötü, oyuncuların performansı ise daha kötü. Ne yaptığını bilmeyen, birbirine çok uzak oynayan, yardımlaşamayan, çok yavaş oynayan, çok yavaş geri koşan, fizik kondisyonu ve psikolojisi sorunlu, futbol oynamayı unutmuş bir takımla karşı karşıyayız. Tedavisi olmayan bir hastalık hali gibi. Şenol Güneş tüm oyunculara şans veriyor, her şeyi deniyor, çare arıyor. Ama yine olmuyor. Sorun nedir? Bilen beri gelsin. Birkaç oyuncu hariç, oyuncular tel tel dökülüyor. Trabzonspor bu değil. Elbet düzelecektir. Ama ne zaman? Zaman her şeyin ilacı.
